σμαραδόχλους

-ουν και -οος, -οον, Μ

φρ. «σμαραδόχλους ὥρα» — η ομορφιά τού ζωηρού πράσινου χρώματος τών σμαραγδιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σμάραγδος + -χλους / -χλόος (< χλόη), πρβλ. ξανθό-χλους, φοινικό-χλους].